Shilajit, znany również jako asfaltum lub momiya, w naszym przypadku mumio, to substancja żywiczna powstająca w wyniku akumulacji i rozkładu substancji organicznych i minerałów w skałach na wysokościach od 3500 - 5000 m n.p.m. oraz w przestrzeniach jaskiń, zwłaszcza w górzystych regionach Himalajów, Ałtaju i Kaukazu.
Te naturalne, biologiczno-geologiczne złoża, powstawały przez tysiące lat. Mumio jest obecne w wielu systemach medycznych całego świata, w tym w Ajurwedzie, która uważa tę substancję za jeden z najcenniejszych darów natury. Nazywane bywa „pogromcą słabości”, ma cechy rasajany (środek odmładzający), występuje pod nazwą shilajit.
Historia i znaczenie mitologiczne shilajit
Według hinduskiej tradycji shilajit stworzony został w celu wzmocnienia ludzkiego zdrowia przez boskiego Pana Śiwę, który rezyduje na szczycie góry Kailasz, położonej na terenie Wyżyny Tybetańskiej. Śiwa reprezentuje moc ciągłej transformacji i wraz z Brahmą (mocą tworzenia) i Wisznu (mocą utrzymania) tworzą trójjedyną esencję wszechświata. 
W starożytności istoty niebiańskie rozsiewały w górach nektar nieśmiertelności – amrytu, który pod wpływem promieni słonecznych zamieniał się w shilajit, cudowny eliksir z gór. Miejscowi święci mężowie (sadhu) i jogini spożywali go, aby zachować wieczną młodość i zdrowie – dokładnie tak samo jak potężny i wzniosły Pan Śiwa pogrążony w głębokim transie swojej medytacji.
Pierwsze pisemne wzmianki o mumio pochodzą sprzed ponad trzech tysięcy lat. Mumio było znany nie tylko w Indiach, Persji, Babilonie, Egipcie, ale także w Grecji i Rzymie. Słowo mumio prawdopodobnie ma w języku greckim podstawę werbalną i dosłownie oznacza „ochronę organizmu przed chorobami” lub „ochronę ciała”. Tybetańczycy nazywają mumio Barak Shun (Brogshaun) – tłumacząc jako olej górski, Hindusi nazywają je Shilajit, arabski odpowiednik to Chafiz-al-Ajsod lub Arakul jibal – pot górski.
Fakty historyczne pokazują, że mumio było używane przez Sumerów jako lekarstwo, jest o nim napisane w Wedach – świętych księgach Indii, wielokrotnie jest wzmiankowane w pismach medycznych, takich jak Sushruta Samhita, Charaka Samhita, oraz w Chińskiej Księdze opisującej trudne przypadki. Wiedza o mumio i jego zastosowaniu była utrzymywana w tajemnicy, przekazywana w rodzinach wysokich rangą lekarzy jedynie ustnie z ojca na syna. O mumio w swoich pracach dyskutuje nie tylko Arystoteles, który przeprowadzał z nim eksperymenty, ale także najważniejsi średniowieczni przedstawiciele nauk medycznych, tacy jak Awicenna, Paracelsus, Agricola, Kwirykus, Servet.
Autor słynnej encyklopedii medycznej Awicenna (980-1037), którego prawdziwe nazwisko brzmiało Abu Ali ibn Sina, oświadczył, że jest to najdoskonalej skomponowany lek i sporządził bogatą listę mumio pod kątem uleczalnych chorób i dawkowania. Awicenna opisuje shilajit mumio jako środek antyseptyczny stosowany przez mieszkańców Kaukazu. Starsze pisma to teksty sanskryckie, które mają nawet 3000 lat, wspominają one o substancji shilajit, której przypisuje się tajemniczą moc niszczenia słabości i chorób.
Shilajit w ujęciu Ajurwedy
W Ajurwedzie shilajit nazywany jest „shambhu”, czyli „zdobywca gór i niszczyciel słabości”. Pierwsze wzmianki pochodzą ze wspomnianych klasycznych tekstów Charaka Samhita i Sushruta Samhita. Te starożytne teksty opisują shilajit jako gęstą, przypominającą smołę substancję wydobywającą się z gór, która ma zdolność leczenia praktycznie każdej choroby, jeśli jest przyjmowana w wyznaczonym czasie i w zalecany sposób. Inne pisma ajurwedy opisują odkrycie dokonane przez mieszkańców wioski, którzy obserwując zmęczone małpy lub ranne zwierzęta zauważyli, że niedomagające zwierzęta przeżuwały lub lizały opisywaną substancję.
Shilajit wzmacnia wszystkie trzy dosze (vata, pitta i kapha) i pomaga przywrócić ich równowagę w organizmie. Harmonizuje ośrodki energetyczne (czakry) i utrzymuje ogólną równowagę ciała i umysłu, a także jest doskonałą rasajaną, czyli środkiem odmładzającym organizm. Według medycyny ajurwedyjskiej stosowany wewnętrznie ma działanie tonizujące, przeczyszczające i wykrztuśne, a stosowany zewnętrznie działa antyseptycznie i przeciwbólowo oraz zapobiega powstawaniu nieprzyjemnego zapachu.
Mumio bogate w minerały
Shilajit znany jest z bogatego i zróżnicowanego składu oraz szerokiego spektrum działania. Składa się z ponad 80. różnych minerałów, pierwiastków śladowych i witamin, endogennych i egzogennych aminokwasów, kwasów tłuszczowych, selenu i fosfolipidów. Głównymi składnikami są kwas fulwowy, kwas humusowy, dibenzo-alfapirony i bifenylokarboksylany, kwasy fenolowe i chirony. Składniki te przynoszą cały szereg korzyści zdrowotnych, wśród których przede wszystkim wymienić należy wsparcie odporności, wzmocnienie mięśni i kości, poprawa trawienia, detoksykacja organizmu, poprawa jakości skóry, dobra kondycja układu moczowego i układu krążenia, wzmocnienie sił witalnych, utrzymanie prawidłowej masy ciała oraz wsparcie spokoju i równowagi psychicznej. Pomaga także zwiększyć energię i wytrzymałość, wspiera kondycję żeńskiego układu rozrodczego i prawidłowy przebieg cyklu menstruacyjnego. Stosowany jest także w celu szybszej regeneracji złamań powstałych w wypadkach oraz w leczeniu różnych chorób, takich jak choroba zwyrodnieniowa stawów, zwyrodnienie stawów kręgosłupa, przewlekłe zapalenie oskrzeli, zaburzenia nerwowe, epilepsja, anemia, dusznica bolesna, żółtaczka, krwotok miesiączkowy i egzema. Jest silnym afrodyzjakiem. Jest przydatny w leczeniu kamieni nerkowych, obrzęków, hemoroidów i redukcji tkanki tłuszczowej. Stanowi integralną część diety szerpów, zapewnia im fizyczną siłę i długowieczność. Szerpowie to wyjątkowo odporna i wytrzymała fizycznie grupa etniczna żyjąca na dużych wysokościach w regionie Himalajów przynależącym do Nepalu.
Mumio jako superfood
Shilajit (mumio), krótko mówiąc, to niezwykły dar natury. Dzięki swojemu bogatemu składowi i szerokiemu działaniu zdrowotnemu zajmuje wyjątkowe miejsce zarówno w tradycyjnej medycynie naturalnej, jak i we współczesnym stylu życia i zdrowej diecie. Plasuje się w kategorii „superfoods”, wyjątkowych naturalnych produktów o wysokiej zawartości składników odżywczych, witamin, minerałów, enzymów i substancji przeciwutleniających – skutecznie wzmacniających organizm we współczesnych, gorączkowych czasach, w których stawiane są wysokie wymagania co do wydajności jednostki.
Dlatego też, jeśli szukasz sposobu na wsparcie swojego zdrowia i witalności w naturalny sposób, włącz Shilajit do swojej codziennej diety. Na przykład w wysoce przyswajalnej formie superfoodowego napoju Amalaki z Shilajitem, który można dodawać także do koktajli i soków owocowych. Zainspiruj się tysiącletnią tradycją i odkryj, jak ten cenny dar natury może wzmocnić Twoje całościowe zdrowie.
Charakterystyka mumio:
- Konsystencją przypomina asfalt.
- Jest natychmiast rozpuszczalne w wodzie, a także pod wpływem ciepła ciała.
- Ma wyraźnie gorzki smak i charakterystyczny zapach.
- Zawiera szerokie spektrum aminokwasów, witamin i minerałów.
- Utrzymuje zdrowe stawy i kości, pomaga przy zapaleniu stawów i reumatyzmie.
- Korzystnie wpływa na przyspieszenie procesu gojenia kości.
- Zmniejsza wahania nastroju w okresie menopauzy.
- Eliminuje stres i osłabienie.
- Przyczynia się do utrzymania prawidłowych funkcji psychicznych i poznawczych organizmu.
- Ma działanie przeciwutleniające, przeciwzapalne i antystresowe.
- Zwiększa odporność, siłę i wytrzymałość organizmu.
- Poprawia pamięć i zdolności poznawcze.
- Poprawia funkcje układu wydalniczego.
- Wspomaga zdrowe trawienie.
- Stymuluje funkcje rozrodcze.
- Pomaga utrzymać komfort menstruacyjny.
- Wzmacnia układ odpornościowy i zdrowie psychiczne.
- Należy do grupy adaptogenów.
- Przy regularnym stosowaniu działa wzmacniająco i odmładzająco.
- Wzmacnia i utrwala dobre zdrowie.
- Pomaga w gojeniu złamań i zwichnięć, regeneruje aparat kostny, w tym odbudowę szpiku kostnego (przy osteoporozie itp.).
- Generalnie wspomaga regenerację tkanek.
- Pomaga przy chorobach górnych dróg oddechowych, zmęczeniu i stresie.
- Pomaga przy bólach zębów i chorobach przyzębia.
- Poprawia pamięć, koncentrację i sprawność umysłową.
- Regeneruje układ kostny (złamania, odbudowa szpiku kostnego, osteoporoza itp.).
