Herbata imbirowa. To jest dokładnie to, czego każdy z nas próbował kilka razy w życiu z przekonaniem, że zapobiegnie przeziębieniu lub początkowym objawom „czegoś, co się do nas skrada”. Dowiedz się, jak imbir stosuje Ajurweda!
Z punktu widzenia Ajurwedy imbir uważany jest za jedno z najcenniejszych i najczęściej stosowanych ziół, a jego działanie lecznicze znane jest jej od wielu stuleci. Dlatego w kolejnych akapitach proponujemy ajurwedyjskie okno na tajemnicę działania tej niezwykłej rośliny.
Imbir, łac. zingiber officinale, ajurwedyjska „shunti” to wieloletnia roślina dorastająca do 1,5 m, rosnąca głównie na terenie Chin, Indii i Nepalu. Najczęściej używaną częścią jest nadziemny kłącze, czasami błędnie nazywany korzeniem.
W Ajurwedzie imbir jest używany jako przyprawa lecznicza i sattwiczna zarówno w postaci świeżej (adrak), jak i suszonej (shunthi). W rozsądnej mierze jest bezpieczny dla wszystkich trzech dosz (vaty, pitty i kaphy). Jest również ważną częścią wielu leków ajurwedyjskich, ponieważ wspiera i wzmacnia lecznicze działanie innych ziół i składników.
Jakie są główne skutki zdrowotne imbiru?
Po pierwsze, harmonizuje układ pokarmowy w przypadku niestrawności i nudności. Imbir znacznie zwiększa ogień trawienny (agni) i tym samym pobudza apetyt, ogólnie wspomaga proces trawienia i detoksykacji, a tym samym zmniejsza wzdęcia.
Imbir ma również bardzo silne działanie przeciwzapalne i przeciwbakteryjne. Oczyszcza krew, pobudza serce i układ krwionośny. Pomaga przy żółtaczce, artretyzmie, hemoroidach, obrzękach i pokrzywce. Jest doskonałym lekarstwem na choroby spowodowane nadmiarem doszy vata.
Ponadto pobudza układ nerwowy, zwiększa przewodzenie impulsów nerwowych i łagodzi ból. Ze względu na gorycz (tikta) i oleistość (snigdha) pomaga w astmie i problemach z oddychaniem. Działa również jako afrodyzjak.
Jeśli chodzi o ajurwedyjskie właściwości żywności, które wpływają na równowagę doszowej konstytucji w kontekście diecie, imbir jest ostry, słodki, suchy, ostry, tłusty i ciężki. W ten sposób zmniejsza vatę i kaphę oraz (przy zwiększonej konsumpcji) zwiększa doszę pittę.
Suszony imbir jest naturalnie bardziej suchy, ale także bardziej gorący niż świeży, tzn. silniej rozgrzewa ciało, a zatem jest bardziej odpowiedni dla konstytucji kapha, ponieważ łagodzi jej zimną i wilgotną naturę. Świeży jest korzystniejszy dla vaty i pitty. Ze względu na działanie rozgrzewające nie zaleca się stosowania w stanach zapalnych, owrzodzeniach i wysokiej gorączce.
Wypróbuj imbir po ajurwedyjsku!
Bez wątpienia najpopularniejszym sposobem wykorzystania imbiru jest zaparzenie herbaty ze świeżego kłącza z dodatkiem miodu. Aby naprawdę złagodzić przeziębienie, należy go gotować przez co najmniej 5-10 minut. Można też jeść kawałki świeżego imbiru, które pomagają na chrypkę lub ból gardła, a świeży, posolony imbir pobudza apetyt i wspomaga trawienie.
Dzięki dobroczynnemu działaniu, imbir zajmuje również niezastąpione miejsce w naszych ajurwedyjskich suplementach. Tylko w ajurwedyjskich herbatach himalajskich imbir jest zawarty w około połowie mieszanek ziołowych, znanych w Ajurwedzie jako „kvathas” (wywary ziołowe). Imbiru używamy również szeroko w recepturach odżywczych i oczyszczających eliksirów znanych jako „avalehas”.
Najsilniej imbirem możesz delektować się w gorącym, ajurwedyjskim napoju AMALAKI & IMBIR, który przygotowujesz zalewając drobno zmielony proszek ajurwedyjskiego owocu amalaki i imbiru ciepłą wodą a następnie dodając miód do smaku. Metoda picia drobno zmielonych prozdrowotnych ziół wraz z ciepłym płynem nazywa się w Ajurwedzie „churna”. Połączenie amalaki i imbiru przyjemnie rozgrzeje i jednocześnie znacząco wspomoże układ immunologiczny. Znajdziesz go również w naszych pakietach odpornościowych.
Dla miłośników suszonych owoców, imbir można zakosztować w postaci suszonego amalaki obtoczonego w świeżo zmielonym imbirze.
